Genieten van Elynn

Inmiddels weer een week verder. De post wordt minder, maar toch elke dag nog een stapel kaarten. Het is echt fantastisch en super fijn om te zien en te lezen dat er zo wordt meegeleefd.

Elynn maar zeker ook Aimée zijn allebei ontzettend verwend. Ik denk dat Elynn inmiddels wel de gehele collectie Peppa Pig knuffels heeft. Afgelopen zaterdag kwam er een hele speciale gouden Peppa Pig. Deze wordt gemaakt door een jongedame uit Amerika. Zij haakt mutsen en knuffels voor kindjes met kanker geheel kosteloos.
Echt sprakeloos hoe mooi die is en gelijk erg speciaal voor ons.

Helaas is Aimée een beetje ziekjes en dan maar gelijk hopen dat Elynn het niet krijgt.
Elynn krijgt nog steeds dezelfde pijnstilling en is nog steeds heerlijk aan het genieten van de dingen die ze leuk vindt om te doen.

Aan witte chocolade zit ze ook niet verlegen, want ik denk dat ze ongeveer wel 50 repen witte chocolade opgestuurd heeft gekregen. Hier zou ze dus nog wel een hele lange tijd van kunnen genieten.

De huisarts komt elke woensdag. Hij heeft even naar haar longen geluisterd, omdat Elynn nog steeds wel aan het hoesten was.
Ook probeert hij ons voor te bereiden voor het omkeerpunt waarna het alleen maar slechter met Elynn zou gaan. Het zal nooit meer beter gaan met haar dan ze nu is. De thuiszorg vertelde dat kindjes vaak al hun energie verbruiken als het goed met ze gaan en zodra het dan slechter gaat al de energie op is en het dan in ene heel snel kan gaan.
Dit is ook absoluut wat veel door me hoofd speelt.
Eigenlijk hadden Rob en ik dit al nooit verwacht. We dachten in het ziekenhuis dat we wel heel snel afscheid zouden moeten nemen van ons meisje, maar eigenlijk is ze nog steeds beter als toen ze in het ziekenhuis was.
De oncoloog heeft nooit een tijd gegeven,  maar bij 2 maanden keek hij wel heel bedenkelijk. Nou zijn we de 2 maanden nog niet gepasseerd en we weten natuurlijk niet wat er van binnen allemaal aan het groeien is en hoelang ze nog bij ons mag blijven.

Het blijft gewoon heftig om te beseffen dat Elynn gewoon echt dood gaan. Geen toekomst voor haar en geen gelukkig en lang leven. Zoveel eerste keren die ze niet zal beleven. Pfff als ik er zo over schrijf stromen de tranen en een brok in mijn keel.

Gisteren een interview gehad met het blad Flair. Ik dacht dat interview doen we wel even, maar jeetje het was achteraf toch heftiger dan ik dacht. Alles weer herbeleven, maar ook praten over de tijd die komen gaat. De toekomst waar ik nog niet aan wil denken. Een toekomst waarin we afscheid moeten nemen van het liefste, dapperste, sterkste, mooiste meisje, ons meisje en ons leven na het overlijden van Elynn.

Gelukkig hoef ik er nu ook niet teveel over na te denken, maar nu te genieten nog van elke dag met Elynn. Wie had ooit gedacht dat ze er nog zou zijn. Ze heeft alle statistieken en cijfertjes ongelijk gegeven. Elynn is er gelukkig nog en ik hoor nog steeds elke dag "Jij bent lief" en kan nog lekker met haar knuffelen en elkaar kusjes gegeven.
Hopelijk nog vele dagen meer.