In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

zondag 30 oktober 2016

18 maanden zonder Elynn 30-4-2015 - 30-10-2015



 30-4-2015  -  30-10-2016

Al anderhalf jaar zonder Elynn.

18 maanden

84 weken

588 dagen

14112 uur

Elke dag weer een dag verder van ons leven met Elynn. Hoe zwaar die ook was de laatste jaren. Wat zouden we nu toch graag terug willen gaan in de tijd, want rouwen is veel zwaarder. Leven zonder onze lieve Elynn, zonder haar lieve kusjes, haar mooie ondeugende lach, haar lieve woordjes. Wat missen we haar het zinnetje “Jij bent lief!” horen zeggen.

Ze heeft het zinnetje in haar korte leventje zo vaak gezegd, misschien wel juist daarom, voor een heel leven lang.
Jij bent lief!

Je kunt niemand te vaak in je armen nemen
Je kunt nooit te vaak fluisteren
Ik heb je lief!
Je kunt nooit te vaak zeggen
Mooi dat jij bestaat

Je moet vele dingen
gewoon vaak genoeg doen
omdat we nooit weten
Wat morgen is


We probeerde er altijd het beste van te maken en te genieten van de leuke dingen, want er waren genoeg en vaak zware momenten. Dit is niet verandert alleen proberen we nu vaker de leuke momenten op te zoeken. Leuke uitjes met familie en vrienden. We hebben te lang ons moeten houden aan alle ziekenhuisafspraken/ ziekenhuisopnames, de periodes dat Elynn niet naar buiten kon. Het voelde toen als een gevangenisstraf waarvan we geen einddatum wisten.

Onze straf hebben we gehad. Het nu moeten missen van Elynn, maar de vrijheid hebben we teruggekregen. De altijd constante angst en knop in mijn buik is weg, maar ook de hoop. Daarin de plaatst is het verdriet gekomen.

Alles wat we nu doen is altijd met een zwart randje. De totale blijdschap, onbezorgdheid is voorbij. Het verdriet kan me elk ogenblik overvallen. Soms een traantje, maar soms een flinke huilbui tot gevolg.

Haar naamop vakantie in het zand schrijven en wachten tot het water haar naam wegvaagd.


Een vlinder tijdens onze vakantie die maar in onze buurt blijft vliegen en zelfs even op ons land.


Ik wil zo graag foto’s blijven delen van Elynn, zodat de herinnering haar levend houd. Zodat niemand haar vergeet en weet dat ze ook heeft geleefd, maar hoe langer het geleden is hoe moeilijker ik het vind.
Iedereen plaatst iets over hun levende kind. Waarom zou ik dan niet iets van mijn overleden kind mogen plaatsen. Ik blijf zo ontzettend trots op Elynn. Hoe zij met haar ziekte omging en leefde bij de dag zoals natuurlijk elk kind doet.


Ik ben ontzettend blij en trots dat ik haar mama mocht zijn. Al zou ik graag veel langer voor haar hebben willen zorgen.

Ze blijft mijn tweede dochter en ze zal altijd bij ons gezin horen dat zal nooit veranderen.

Met haar geboortedag zijn we weer naar de Efteling geweest. Daar waar we met haar geweest zijn. In de attracties waar zij zo van hield. Het was die dag dubbel en we waren snel al erg moe en zijn we eerder al naar huis gegaan. Het is toch anders daar zo zonder Elynn.


Met de viering van Aimée haar verjaardag en de geboortedag van Elynn hebben we met familie en vrienden ballonnen opgelaten. Ballonnen voor Elynn en hebben we een donatie gedaan aan stichting Gilat. Het is fijn om nu terug te kunnen geven aan stichtingen waar Elynn zo van heeft genoten. Het voelt goed omdat in naam van Elynn te kunnen doen.


Aimée vindt het ook super leuk om geld op te halen voor stichtingen zoals de Opkikker, maar ook stichting Lach voor een dag. Zo verkoopt ze sleutelhangers en verzamelt ze voor stichting Opkikker oude mobieltjes in. Ze heeft er sinds eind mei alweer 248 mobieltjes voor de stichting. Mooi en bijzonder dat het is opgevallen door de gemeente en ze nu al een jeugdlintje heeft mogen ontvangen. We zijn ontzettend trots op Aimée. Fijn dat Aimée waardering krijgt voor wat ze doet. Lange tijd ging alle aandacht naar haar zusje.



Ik heb bij de tatoeage op mijn onderarm 5 sterren laten zetten. 5 sterren voor de 5 jaren dat Elynn bij ons was. Helaas zijn de sterren niet perfect geworden, maar ach dat hoort helaas ook wel weer bij mij en hoe het gaat in mijn leven.

Inmiddels hebben we ook gezinsuitbreiding in de vorm van een kat Titus en een poes Fien. Het bijzondere is dat ze op 30 april geboren zijn. Inmiddels zijn ze een half jaar en erg gegroeid.


Elynn haar kamer is nog steeds een rommeltje. Ik zou graag alles willen uitzoeken en een mooi plekje ervan willen maken met spulletjes van Elynn, maar het is zo moeilijk om afstand van spulletjes te doen.

Dozen met lieve kaartjes staan ook nog in haar kamer. Hoe fijn en bijzonder was het dat Elynn, maar ook Aimée zoveel lieve kaartjes hebben mogen ontvangen in de afgelopen jaren. Het gevoel van liefde van “onbekende” mensen die met je meeleven is zo mooi.

Bijzonder en fijn dat heel af en toe nu nog een kaart binnenkomt. Even iemand die laat weten dat Elynn niet vergeten wordt!. Ik word zo blij als ik haar naam tegenkom of een mooie foto van haar. Zo hebben we laatst ook een prachtige tekening van Elynn gekregen. Zo mooi en zo waardevol.


Afgelopen juli van twee kanjer afscheid moeten nemen. Van Shaynee Beense en Dappere Daan. Ik ben naar hun afscheid geweest. Ook een aantal kinderen die wij in de afgelopen jaren hebben leren kennen waarbij de kanker terug is gekomen. Elke keer raakt het me diep. Zoveel gezinnen die te maken krijgen met deze ziekte en verlies van hun kind. Zoveel lotgenoten, zoveel herkenning.
Hetzelfde verdiet, dezelfde pijn.

Heel soms kom ik nog op het blog. Toch kijken elke dag meer dan 100 mensen nog op Elynn haar blog. Gewoon al meer dan 2,2 miljoen paginaviews. Nooit gedacht dat zoveel mensen het blog zouden lezen over Elynn. Zo blij dat ik ermee gestart ben. Zoveel dagen/ momenten die ik vergeten ben. Fijn dat ik nu het blog ook in boekvorm heb zodat ik er af en toe in kan lezen.

Op facebook kreeg ik een mooie boodschap vorige week.

"De mooiste dingen in het leven zijn gratis"
Omarmingen, glimlachen, vrienden, familie, slaap, liefde, kussen, lachen en mooie herinneringen.

Gelukkig mooie herinneringen genoeg. Die zullen we nooit vergeten!



Zo veel tranen
Waar komen ze vandaan?
Zo veel tranen
Ik laat ze allemaal maar gaan
Zo veel tranen
Het worden er steeds meer
Zo veel tranen
Jou missen doet zo’n zeer
Mijn tranen zijn niet te stoppen
Wat moet ik zonder jou?
Mijn tranen zijn niet te stoppen
Omdat ik zo verschrikkelijk veel van je hou
Mijn tranen zijn niet te stoppen
In mijn hart zit een gat
Mijn tranen zijn niet te stoppen
Ik mis je iedere dag meer mijn liefste schat
Soms vallen mijn tranen niet
En kan ik zelfs even lachen
Soms vallen mijn tranen niet..............
Maar wie goed kijkt, ziet achter die lach een immens groot verdriet
Ik laat inderdaad mijn verdriet weinig zien en probeer veel te lachen, maar achter die lach zit een immens groot verdriet. Huilen doe ik alleen. Als ik naar Elynn haar foto's kijk. Als ik maar iets over haar schrijf komen de tranen al. Of als Aimée verdrietig is en ze bij mij komt dan komen bij mij ook de tranen. Het is moeilijk dat ik ook Aimée niet heb kunnen behoeden voor het verlies van haar zusje en haar geen onbezorgde jeugd heb kunnen geven.

Elynn zal altijd bij ons gezin horen zolang wij leven.

Jij bent liefste, Elynn!

6 opmerkingen:

  1. Ik ben jullie niet vergeten, en blijf altijd jullie blog volgen.. Kon ik maar wat doen om het voor jullie minder moeilijk te maken? Ik heb genoten van de dingen die ik kon sturen toen der tijd.. Even plezier,want er was een cadeautje.. Het ga jullie goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk ook nog vaak aan jullie. Ons dochtertje was tegelijk ziek met Elynn. Zij mocht genezen van leukemie, maar jullie moesten je lieveling verliezen. Wat een vreselijk verdriet. Blijf maar schrijven mama van Elynn,ik blijf lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat fijn om weer zoveel van jullie te lezen. De smart is zo groot. Maar ik denk nog vaak aan Elynn. Een kind missen, maar ook haar lijden te zien als ouders en zus, het zal jullie leven altijd tekenen. Heel veel liefs en sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Chantal. Blijf vooral gewoon foto's en dingen delen. Elynn wordt zeker niet vergeten, nog bijna dagelijks kom ik even op het blog om te kijken hoe of wat en om soms wat terug te lezen en met mij vele mensen denk ik!
    Veel liefs en sterkte vanuit Zeeland.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Marjolein Christiaans21 november 2016 om 20:05

    Groot verdriet en gemis, maar vergeten wordt jullie Elynn nooit. Zo mooi dat je gevoel van trots-zijn overheerst. Herkenbaar...... Enne dat gedicht, mooi hè? ;-)
    Liefs, Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jouw verhaal heeft zo'n indruk gemaakt dat ik dagelijks op jouw blog keek hoe het met elynn en met jullie ging, het werd gewoon onderdeel van mijn dag...nu denk ik nog steeds vaak aan jullie en vind het bijzonder dat je jullie leven nog steeds met ons blijft delen!

    BeantwoordenVerwijderen