In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

woensdag 24 juni 2015

Zaterdag is ze echt weer thuis

Vandaag zijn Rob en ik naar het crematorium gegaan met de urn met de veronderstelling dat we na een uur de urn gevuld met het as van Elynn mee konden nemen naar huis.

Helaas was dit niet het geval. Omdat de urn gesloten wordt moet het eerst 24 uur drogen en nu kunnen we de urn zaterdag ophalen.
Ook krijgen we een klein doosje mee met wat as voor als we op een gegeven moment een sieraad willen met het as van Elynn.

Dus nog 3 dagen wachten. Het is me ook nog niet gelukt om een mooi hoekje te maken. Nu staat de hele woonkamer nog vol met Elynn. De bedoeling is dat het straks meer een hoekje gaat worden, maar het heeft allemaal geen haast. Elynn zal altijd een onderdeel van ons leven blijven en dat mag best gezien worden.

Het wordt alleen steeds moeilijker. Het verdriet en gemis wordt meer en erger. De roes van het overlijden en het afscheid begint uit te werken en het wordt steeds zwaarder.
Wat wordt Elynn gemist en ondanks dat iedereen doorgaat met hun leven en wij ons leven proberen op te pakken is het nog niet te bevatten dat we haar voor altijd moeten missen.

Elynn was zo aanwezig de gehele dag en door de volledige verzorging zoveel tijd met haar doorgebracht is het nu echt stil in huis en begin ik nu stil te staan wat we de afgelopen 3 en een half jaar hebben moeten meemaken.

We zijn nog elke week bezig met de herinneringsdeken van de kleertjes van Elynn. Vandaag alles uitgelegd en aan elkaar gespeld.
Het is nog lang niet klaar en hierna beginnen we met een deken voor Aimée. Het is fijn om hier mee bezig te zijn.

4 opmerkingen:

  1. Wat een prachtig deken wordt het,
    al haar kleertjes, ook weer zoveel herinneringen.

    Maar helaas nog steeds Elynn niet mee naar huis mogen nemen,
    wat duurt het toch lang, in België mag je aan het einde van de koffietafel je geliefde vaak al meenemen, of aan het einde van de dag,
    gek dat het in Nederland dan weer zo anders is.

    Wat zal het zwaar zijn zonder jullie meisje bij je te hebben,
    iedere seconde in je gedachte, maar welke ouder neemt daar genoegen mee,
    het moest niet mogen.....
    Heel veel sterkte,
    liefs, een mama uit Brabant.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook ik sta bijna dagelijks stil bij jullie gemis, wat moet het vreselijk leeg voelen....Een groter gat kan er in je gezin niet vallen, helemaal niet na de intense tijd die jullie hebben meegemaakt...zou zoveel voor jullie willen doen, ook al ken ik jullie niet eens echt...alleen hebben jullie er allemaal niks aan...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wij denken nog dagelijks aan jullie.
    Wat moet dit ongelooflijk zwaar zijn.
    Een herinneringsdeken... Wat wordt het mooi!!!
    Veel sterkte als jullie je meisje morgen gaan halen.

    Warme groet,

    Familie Bos


    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een bijzondere deken. En dat het nu zwaarder wordt... ja, vaak heb ik gedacht bij een overlijden... als het langer en langer geleden is denk men vaak... o dat is al een hele tijd terug. Maar het is al die tijd dat een geliefde er niet meer is... en er komt steeds meer tijd tussen de laatste keer dat je Elynn gezien hebt. Sterkte... Liefs Nelleke

    BeantwoordenVerwijderen