Toch weer spoedopname!

Ik word gewekt door de sondepomp. De voeding zit erin en ik ga naar de kamer van Elynn. Elynn zit in haar bed te wachten. Ik maak haar los van de pomp en ga haar verschonen en aankleden. Elynn voelt warm dus voor de zekerheid even temperaturen. En ja hoor hij geeft 39.1 aan. ik geef haar gelijk maar een zetpil.

Hoe vervelend het ook is. We kunnen geen risico nemen. De artsen wijzen ons er ook steeds op. Ze hebben toch teveel gezien dus koorts in aplasie betekent gewoon opname en 5 dagen antibiotica.

Rob belt met dienstdoende kinderarts en die geeft aan kom maar naar de afdeling. Om 10 uur moeten we bij de oogarts zijn dus daarvoor gaan we naar de afdeling. Daar zijn ze er toch niet zo blij mee en eigenlijk moeten we naar de poli. Toch helpt een vpk ons in overleg met een oncoloog en prikt Elynn aan. We hebben geen emla creme op de pac gesmeerd om te verdoven. Ze krijgt een soort van bananenspray erop en dan wordt ze aangeprikt. Dit zou wel pijn moeten doen maar Elynn geeft niks aan gelukkig.

Er wordt bloed afgenomen en er wordt contact opgenomen met opnamebureau. Op de Onco afdeling is helaas geen plek.

Wij gaan snel naar de oogpoli. Er worden weer testjes gedaan.

Daarna krijgt ze oogdruppels en moeten we weer even wachten. Na een half uurtje komt een oogarts even in het oog kijken, maar dat is allemaal goed. Elynn heeft er alleen niet zoveel zin meer in en moet huilen en werkt niet goed meer mee.

De oogbewegingen zijn gelukkig ook goed. Gelukkig niet meer zo slecht als november 2011.
De oogsterkte wijkt af. Rechts is +1, maar het rechteroog kan zich goed corrigeren. Links heeft +2,5 en die kan niet corrigeren door het vergrote pupil en doordat het niet meer reageert op licht en donker door de tumor in het hoofd.
Ze moet dus wel een brilletje zodat ze met links weer beter kan zien en over 3 maanden moeten we terugkomen.

Daarna gaan we weer naar de secretaresse van de afdeling en verteld dat we naar afdeling grote kinderen moeten.
Wanneer we daar aankomen worden we gelijk meegenomen door vpk om te wegen, temperaturen en bloeddruk te meten. Door de zetpil heeft ze nu gelukkig geen koorts meer.

We krijgen een eenpersoonskamer met een sluis. De bloedwaarden zijn nog niet binnen.

Dan wordt ik door de oncoloog van Elynn gebeld. Hij kreeg de bloedwaarden doorgebeld en vraagt zich af waarom we hebben bloed geprikt. Ik geef aan dat we op de afdeling grote kinderen zijn opgenomen ivm koorts en dat we verder nog niks weten en nog geen arts hebben gezien. Hij geeft de bloedwaarden door en gaat zelf ook even bellen en overleggen.
Hb is 4.8
trombos < 10.
leuco's < 0,1
en neutrofielen niet te tellen.

Elynn is diep in aplasie en heeft een bloedtransfusie nodig. De arts komt daarna vrij snel de kamer binnen en kijkt Elynn na. Verder is er niks aan Elynn te zien, maar doordat we koorts hebben gemeten wordt gelijk gestart met antibiotica.

In de middag terwijl de antibiotica loopt wordt Elynn ineens super misselijk en spuugt de vloer onder en de sonde floept er bij haar mond uit.
Doordat de trombo's < 10 krijgt ze nu daar ook een transfusie voor ivm kans op inwendige bloedingen.

Rob gaat vroeg naar huis om op tijd te zijn om Aimée van school op te halen.

We zouden vandaag aan het eind van de middag naar Dolfinarium gaan, want het is dreamnight at the zoo voor zieke kindjes. Helaas gaat het voor Elynn niet door. Gelukkig kan Aimée wel gewoon gaan met Rob en gaan nu samen met mijn zus en neefje Luke.

De transfusie van de witte bloedplaatje duurt erg lang voordat die in is gelopen.

Elynn en ik skype nog even met opa en oma die op vakantie zijn in Turkije.

Daarna is het tijd om de nieuwe sonde in te brengen. Ik ben een beetje huiverig. Toen vanmiddag de vpk alleen maar wilde weten hoever de sonde moest was ze aan het tegen sputteren. Dus nu kwam er een 2e vpk bij.

Elynn bleef heel rustig op bed zitten met spuugbakje in haar hand en ze gaf geen kik. Echt ongelofelijk de sonde was zo ingebracht en gelukkig zat deze goed.

Nu lopen de rode bloedcellen in haar en daarna weer antibiotica. Ik hoop dat ze er een beetje van opknapt.

Elynn zat vanmiddag op de bank en haar oogjes vielen steeds dicht. Maar slapen gaan ho maar. Mevrouwtje bleef uiteindelijk wel gewoon wakker.

Woensdag zouden we met een stichting naar kon. Julianatoren gaan. Helaas ook nu kan Elynn niet mee.

Nu maar hopen dat ze vrijdag wel mee mag naar Artis voor het kinderfeestbeest.
Gelukkig heeft Elynn er allemaal geen erg in en vindt het allemaal maar goed zo in het ziekenhuis, maar ik had toch wel gehoopt op leuke activiteiten met z'n vieren deze week.
Helaas het is niet anders.