En nog een week voorbij

Afgelopen maandag is de pac opnieuw aangeprikt door de thuiszorg en gelukkig kwam er direct bloed mee terug. Dat was echt fijn om te zien dat de pac dus nog gewoon bruikbaar is tegen de tijd dat Elynn aan het infuus gaat. Ik ben blij dat de thuiszorg zich de eerste keer er niet bij hebben neergelegd en later met een grotere naald het nog een keer hebben geprobeerd. Gelukkig is dat dus opgelost.

Maandagmiddag toch de huisarts opgebeld. Het leek wel of Elynn nekstijf had en ze kon haar ogen amper ogen houden. Voor ons leek het op 2 eerdere keren dat we hebben meegemaakt. Toen bleek de laatste keer achteraf dat ze chronische hersenvliesontsteking had. Het idee dat Elynn hier aan onderdoor zou gaan maakte me erg nerveus en gelijk weer met de voeten op de grond. Afgelopen periode eigenlijk niet meer kunnen bevatten dat Elynn doodgaat, maar nu ze daar zo lag dacht ik het gaat toch gebeuren. Bizar hoe je gaat wennen aan de situatie als het goed gaat met Elynn.

Je probeert je er op voor te bereiden hoe het zou gaan. Van andere blogs die ik las weet ik helaas hoe het bij andere kindjes ging, maar in middels ben ik er wel achter dat je hier helemaal niet op kan voorbereiden.

Vervangende huisarts is dinsdag langs gekomen en die zag geen reden om antibiotica voor te schrijven en vond ook niet dat dat Elynn haar nek stijf was. Gelukkig zat Elynn er wel beter bij.
Woensdag kwam onze eigen huisarts. Gelukkig ging het iets beter met Elynn. Ook onze eigen huisarts zag nu geen reden om iets voor te schrijven.

In de middag slaapte Elynn nog. Ze heeft koorts, ze is stil en praat helaas minder en met een pieperig stemmetje.  Gelukkig gaat het wel steeds beter.

Ikzelf was ook de hele week niet lekker. Misschien dat we allebei wel een virus onder de leden hadden. Ik hoop het maar. Kan natuurlijk ook zijn dat de hersentumor aan het groeien is. In ieder geval is het nu al vreselijk om Elynn zo te zijn. Dat ze minder wordt. Dat heeft vandaag wel even voor een goede huilbui bij mij gezorgd.

Afgelopen vrijdag ontvingen wij een prachtig portret van Elynn. Op de kaartenverzoek had zij gereageerd op het blog dat zij graag een portret wilde schenken en natuurlijk hebben wij hier ja op gezegd. Rob en ik zijn er allebei super blij mee en het portret gaat een mooi plekje krijgen bij ons thuis.
Alles met Elynn haar naam of foto of afbeelding of iets wat ons aan Elynn straks zal herinneren zijn wij echt super dankbaar en blij mee. Dus nogmaals bedankt.

Elynn wordt zelf gelukkig ook nog steeds verwend. Van de week een pakket met Peppa Pig spullen uit Londen en gisteren een pakket met douchegel en shampoo van Peppa Pig en andere leuke dingen van Peppa Pig. En natuurlijk nog steeds de kaarten die zij en Aimée ontvangen. Super fijn.

Woensdag 1 april komt dan eindelijk de Flair uit met ons interview. Ik vind het best spannend hoor, maar ook dit is mooi om te hebben. Vrijdags ben ik jarig. Ik hoop dat Elynn dan gewoon lekker vrolijk naast me op de bank zit en lekker een gebakje mee eet. Dat zou toch het mooiste kado zijn op mijn verjaardag. Desondanks zo dubbel.

Pluk de dag.