In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

vrijdag 25 januari 2013

Eindelijk de kuur mag starten

Vanochtend zijn we richting AMC gereden voor gesprek met de oncoloog.
Je komt altijd wel ouders tegen van de afdeling en we hoorde al dat het erg druk is op de afdeling en dat er veel baby's liggen.

 Elynn was lekker vrolijk en was lekker aan het spelen in de wachtruimte. Natuurlijk waren we weer ruim optijd aanwezig.

Op een gegeven moment komt een mevrouw naast ons zitten en vraagt aan ons of we Rob en Chantal zijn. Ze had doordat ze wat anders aan het opzoeken was op intermet, op ons blog gekomen en sindsdien af en toe gevolgd. Hoe bijzonder is dat en wat aardig dat ze ons aansprak.

Toen kwam de oncoloog ons halen. Hij heeft Elynn nagekeken, maar hij kon niks vinden. Waarschijnlijk had ze een virus onder de leden (gehad) en is haar beenmerg gaan vechten en vandaar waarschijnlijk weer gezakt in de waarde.
Daarnaast heeft ze al 15 chemo's heeft gehad en dat zal natuurlijk ook op een gegeven moment zijn tol gaan eisen en dat ze steeds moeilijker opkrabbelt.

Verder gaf de oncoloog aan dat hij contact had gehad met Amerika. De oncoloog heeft nu afgesproken dat hij de beelden gaat opsturen en zij daarna gaan kijken. We wachten wel af. Ik heb zelf niet het idee dat daar wat uit gaat komen, maar wel fijn dat er een second opinion komt om te kijken of zij andere ideeen of behandelingen hebben of voorstellen. Zal ook wel weer maanden duren voordat we daar wat over horen.

De oncoloog stelde vervolgens voor om vandaag in het AMC te prikken. Als het bloed goed is, dan hoeft Elynn maandag niet meer te prikken en gaat de kuur dinsdag beginnen.

Dus wij na de afspraak naar het lab. Het was vandaag druk. Kinderen hebben altijd voorrang maar er waren zoveel kinderen dat we wel even moesten wachten.

Het is al de 3e bloed prik van de week voor Elynn, maar gelukkig gaat ze zelf op de stoel zitten en is ze nog steeds blij met de stickers die ze na afloop krijgt. Gelukkig maar dat ze het allemaal nog steeds zo goed doet zonder tegen te stribbelen. Echt ze blijft me verbazen en oh wat ben ik zo trots op haar.

In de middag belde Rob met het AMC. De bloedwaarde waren goed en de kuur mag dinsdag starten.
Helemaal blij, want ondanks dat het fijn is om thuis te zijn. Het moet toch gebeuren en dan heb ik de kuur weer liever achter de rug. Ook omdat er alweer zo'n tijd tussen de vorige inzit.

Dus lekker nog even het weekend genieten met z'n vieren en dan klaarmaken voor volgende week, chemokuur nummer 16.


1 opmerking: