In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

vrijdag 24 mei 2013

Dag 3 en 4

Gister was Rob al vroeg op de afdeling. Ik had om 10 uur gesprek met bedrijfsarts dus ik moest op tijd naar mijn werk.

Het gesprek met bedrijfsarts ging goed. Op dit moment werk ik 50% en ben nog 50% ziek gemeld. Ik heb geluk gehad met mijn werkgever en dat is fijn gezien onze situatie. Ook met Rob z'n werk is het gelukkig goed geregeld.

Wanneer ik weer in het Amc ben komen opa en oma ook binnen met Aimée. Aimée en ik slapen in het Ronald mcDonaldhuis.

Aimée zegt op een gegeven moment dat is de mama van een kindje uit groep 3. Ik vond dat die ouders al wel bekend voorkwamen, maar het kon ook zo zijn dat ik ze al eens op de afdeling had gezien.
's avonds zei Aimée ook dat ze zijn broers had gezien. Ik vroeg haar of ze het jongetje ook had gezien, maar nee die had ze niet gezien.

Toen ik vanochtend langs die kamer liep om te kijken naar de naam, bleek het dus om dat jongetje te gaan uit groep 3. Pff dan komt het wel even binnen weer dat nu ook bij Aimée op school een kindje op deze afdeling ligt. Helaas geen contact meer kunnen krijgen met de ouders, want we gingen vandaag vroeg uit het ziekenhuis.

Vandaag was het Droomfeest van Make a Wish voor alle wenskindjes uit 2012. Vanaf dinsdag hebben we gevraagd of de chemo op tijd kan worden aangesloten zodat we op tijd weg konden en gelukkig lukte dat.

We kwamen net op tijd aan. We werden opgewacht door een fanfare en op een blauwe loper verwelkomd door vrijwilligers. Het was nogal een lawaai wat de kinderen niet echt leuk vonden.
We moesten wachten voor een gordijn. Op een gegeven moment werd het gordijn opgedaan en kwamen we op een soort van catwalk. Daar stond iemand met een microfoon en we werden gefilmd. Er werd aan Elynn gevraagd hoe ze heette en wat haar wens was. Ze vertelde wel haar naam maar verder was ze weer lekker met die meneer aan het knuffelen. Bijzonder onthaal weer.

We kwamen al snel bekenden uit het Amc tegen. Fijn om elkaar weer te zien. Sommige omdat ze gewoon klaar zijn met de behandeling, maar ook sommige waarvan het kindje is overleden.

De middag werd geopend. Er werden vlaggen gehangen met alle namen van kindjes en hun wens erachter.





Er was genoeg te eten, te drinken en te snoepen. Je kon een schilderijtje schilderen, laten schminken, er liep een clown rond. Voor ons was het eigenlijk meer een reünie. De kinderen hadden het naar hun zin. Elynn was lekker aan het knuffelen met iedereen.





Aan het eind nog een optreden van Ali B, maar dat heeft Elynn niet meer meegemaakt. Elynn lag heerlijk te slapen in de buggy.



Helaas duurde de terugrit lang zo'n 2 uur. Gelukkig waren de meisjes lekker aan het meezingen met cd's.

Op een gegeven moment vroeg Aimée, Mama waar was Faye en Yasmin? Pfff even moeilijk moment. Hier hebben we het nooit met haar over gehad. Rob wilde wel eerlijk zijn en vertelde dat ze overleden waren. Ohh en hebben ze nog meer zusjes. Nee dat hebben ze niet. Dat vond Aimée wel heel erg zielig. De tranen stonden in mijn ogen.Het gesprek was gelukkig voor nu wel voorbij. Aimée had voor nu geen vragen meer. Weten alleen niet wat ze allemaal denkt en niet zegt. We wachten wel tot ze het er weer over wilt hebben.

Toen we thuis kwamen nog wat gegeten, gedoucht en toen de meiden gauw op bed gelegd.

Morgen voor de laatste chemo's nog naar het Amc en dan zit deze chemokuur er weer op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten