Weer de Mri

Gisteren konden we het dagcentrum van het Amc bellen voor het tijdstip dat Elynn verwacht wordt op het dagcentrum voor de MRI.

Het tijdstip werd kwart voor 1 's middags. Vanaf half 7 vanochtend mocht Elynn niet meer eten. Aimée al vroeg naar oma gebracht.

Rob belde met de Oncologie afdeling of zij Elynn wilde aanprikken en of ze ook bloed wilde afnemen, want ook bloed prikken stond vandaag op de planning. Dit was geen probleem en we mochten ons om kwart voor 12 melden.

We werden op een gegeven moment thuis nog gebeld door het dagcentrum of we al om 12 uur konden komen.

We kwamen rond 11 uur de afdeling op. Het is eigenlijk net alsof je thuis komt. Allemaal bekende gezichten. Even een bakkie bij Evi en haar ouders. Zij liggen al 3 maanden op de afdeling en het einde is nog niet in zicht. We hadden koekjes meegenomen, maar niet helemaal bedacht dat Elynn niet mocht dus die werd nogal boos en verdrietig dat zij geen koekje mocht.

Ze ging naar de speelkamer, bleek daar haar vriendje Jari te zijn. Hij is een neefje van een patient en laatst waren ze zo leuk met elkaar. Nu moest ze in het begin niets van hem weten en herkende hem niet. Later begon ze weer lekker met hem te knuffelen en met hem over de afdeling te lopen.

Rond kwart voor 12 werd Elynn aangeprikt en gelijk bloed afname uit de PAC.
Daarna gelijk door naar het dagcentrum.
In de wachtkamer zat al een kindje te wachten dus ik was eigenlijk bang dat het alsnog zou uitlopen. Gelukkig werden we al snel opgehaald om naar boven te gaan.

Daar moesten we nog heel even wachten tot het kindje voor ons in de uitslaapkamer was gelegd, zodat Elynn naar binnen mocht.

Rob mocht Elynn al op de Mri tillen, omdat ze nogal zwaar is was het voor de anesthesist makkelijker als ze daar ging slapen dan dat zij Elynn slapend nog moest overtillen.
Omdat Elynn al aangeprikt was, was het alleen een kwestie van het slaapmiddel inspuiten en afscheid nemen.

Meestal duurt het zo'n drie kwartier, dus zijn Rob en ik even naar het plein beneden gegaan om een broodje te halen en wat drinken. Daarna weer naar boven en in de wachtkamer wachten totdat we weer geroepen zouden worden.

Rond 10 over 1 mochten we naar de uitslaapkamer. Elynn lag nog heel diep en aan het zuurstof. Rob wilt altijd zo snel mogelijk naar huis dus probeert hij haar snel wakker te maken.

Vandaag met kusjes.

Elynn werd al snel wakker en ondanks dat ze eigenlijk liever wilde doorslapen ging ze toch recht op zitten. Na het eten van een ontbijtkoek en wat drinken moesten we al plaats maken op het bed voor het volgende kindje.

Voor ons een mooi moment om weg te gaan. Elynn was nog wel wat slaperig, maar verder oke.

Lekker naar huis en naar Aimée.

's middags werd ik gebeld door het verpleegkundige spreekuur met de uitslag van het bloed en Elynn is uit aplasie. Dus helemaal goed en lekker stoppen met de medicijnen.

Nu wachten tot de 17e voor de uitslag van de MRI. Het blijft spannend elke keer weer. Nu maar weer flink duimen dat het stabiel is gebleven.