Home sweet home

Vanochtend was het weer een spitsuur. De fysiotherapeut kwam weer langs met iemand die meekeek. Helaas ging het vandaag weer niet en wilde Elynn niet mee werken. Ze moest veel huilen en bleef smoesjes verzinnen. Uiteindelijk had ze de spalk wel een kwartier om.

Er werd mij verteld dat het de bedoeling was dat ik 2 dezelfde paar schoenen kocht. 1 maat schoenen voor de spalk en 1 maat schoenen in haar eigen maat voor het andere voetje.

Dit was mij niet verteld toen Elynn het spalkje kreeg, want toen vroeg ik ook hoe het zat voor haar andere voetje en toen zei de instrumentmaker dat er een zooltje gemaakt werd in de te grote schoen. Gelukkig heb ik niet hele dure schoenen gekocht, maar wel hopen dat ze die dan nog hebben in haar goede maat.

De zaalartsen zijn nog langs geweest. Op de echo waren geen bloedstolsels te zien. De vpk zou nog een paar keer proberen of er nu wel bloed terugkwam.

Ook stond het lab op de gang te wachten en werd Elynn deze ochtend weer geprikt voor bloed. 

De oncoloog kwam nog even langs om te vertellen dat er een poli afspraak stond voor a.s. vrijdag, maar dat hij die geannuleerd had. Gelukkig maar want deze afspraak was ons niet bekend.

Was erg verbaasd dat de oncoloog dit zelf kwam vertellen. Wij vinden dit erg fijn,  wat meer persoonlijk contact dan alleen gedag op de gang tijdens opnames.

Hopen dat hij dit meer blijft doen.

De meester kwam een half uurtje bij Elynn en kon ik weer even de kamer uit. Heerlijk weer een cappuccino en even alleen beneden in de hal zitten. 

Half uurtje was helaas zo voorbij.

De assistent van de revalidatiearts kwam ook nog even langs. Er was weer overleg geweest met de oncoloog en nu vond hij de mytylschool wel een goede optie voor Elynn zelfs in aplasie. Zij gaan nu contact opnemen met de school. 

Waarschijnlijk heeft Elynn volgende week nog een afspraak met de revalidatiearts om naar de spalk te kijken of die helemaal goed is.

Elynn moest deze ochtend nog 2 antibioticagiften hebben. De ene loopt in 3 uur en die andere in 1 uur.

Daarnaast was vpk met de apotheek steeds aan het bellen voor de neupogeninjecties die nog niet klaar waren, maar we wel nodig hebben voor thuis.

Ook moesten we op de artsen wachten of ze nog wat wilde met de pac.

Opa was er inmiddels ook al om ons op te halen. Gelukkig besloot de vpk om de naald uit de pac te halen zodat we lekker naar huis konden.

Ik moest nog een uitdraai van de afgelopen periode hebben van de secretaresse, maar Elynn vond dit geen goed idee die zat te schreeuwen dat ze weg wilde.

We zijn naar oma gereden om Aimée op te halen.

Ik ben helemaal kapot. Net even een dutje op de bank gedaan na het eten.

Alle tassen zijn boven. Morgen wassen draaien en opruimen en dan vrijdag weer werken. Oma Annie past dan op de meiden.

Volgende week staat 2x bloed prikken op de agenda. En dan dinsdag de 27ste weer een Mri.

Niet teveel aan denken! Eerst maar weer genieten van het thuis zijn weer met zijn vieren.

Elynn is nog steeds in aplasie dus nog steeds medicijnen en opletten.