Wanneer laat ze los?

Het gaat steeds een beetje slechter met Elynn. Bij contact zegt ze minder. Wel even haar oogjes open, maar ze rollen al snel weer weg.

Gisteren hebben we een gesprek gehad met de uitvaartverzorger. Beetje kijken hoe het gaat en wat er mogelijk is en onze wensen al kenbaar maken. Bizar gesprek terwijl Elynn gewoon nog in de woonkamer ligt. Aan de andere kant fijn als een aantal dingen in werking worden gezet zodat we straks niet voor verrassingen staan.

Muziek al proberen te zoeken wat we eventueel zouden willen draaien bij de uitvaart. Maar elk nummer is emotioneel om te beluisteren. Dus dat kost best veel tranen om daar mee bezig te zijn.
Ben al erg blij met 1 nummer. Echt bijna geschreven voor Elynn. Gisteren moest ik gewoon contact opnemen met de zanger dat ik zo blij ben met het nummer en dat we die gaan draaien op Elynn haar uitvaart. Hij was vereerd. Helemaal, omdat het nummer officieel nog niet uit is. Het moest blijkbaar zo zijn dat ik het nummer vond.

Vanochtend moest het bed van Elynn verschoond worden. Wat heerlijk dat ik even haar op schoot kon nemen. In mijn armen dicht tegen mij aan. Kon dit moment maar voor eeuwig duren. Daarna nog even bij Aimée op schoot en toen snel weer in bed.

Vandaag kwam de pedagogisch medewerkster weer. Ze is lekker met Aimée en vriendinnetje van Aimée naar een indoor speeltuin geweest. Even van huis en haar energie kwijt raken.
Thuis ging Aimée vrij snel naar boven om op haar kamer te spelen. De pedagogisch medewerkster had een boek mee over een egeltje. Even later kwam Aimée huilend naar beneden en rende in mijn armen en daarna ging ze naar Elynn en heeft ze Elynn heel veel kusjes gegeven. Aimée vindt het moeilijk om haar emotie te uiten en zodra het haar te emotioneel wordt wilt ze vluchten. Vandaag kwamen in iedergeval even de tranen.

Het is hartverscheurend deze situatie. Hoelang houdt Elynn het zo vol. Ze heeft natuurlijk een jong hart en is altijd een bikkel geweest. Voor ons als ouders een lijdensweg om te moeten zien hoe onze mooie dochter steeds verder wegglijdt om ons uiteindelijk voorgoed te verlaten.

Ik zeg steeds tegen Elynn. "Mama gaat je missen". Nu zei ze van de week voor het eerst "Ik jou ook". Dit was wel even slikken , maar gelukkig zei ze toch nog er achterna zoals ze altijd doet "Maar ik kom wel terug"