Het afscheid van Elynn 8 mei 2015

Dan is toch de dag van het afscheid aangekomen. Wat is de week snel omgegaan.

Wat een zware dag zal dit gaan worden. Allemaal laatste keren met Elynn erbij en haar bij het crematorium moeten achterlaten.

Het was fijn dat de uitvaart pas om 17:00 uur was. Nu hebben we de ochtend rustig aan gedaan.
Ik heb veel bij Elynn gezeten.

Rob en ik waren ontzettend zenuwachtig en zeiden tegen elkaar was de dag maar voorbij. We zagen allebei zo op tegen het afscheid.
Maar ook dit kunnen we samen. We hebben de afgelopen 3 en een half jaar zoveel moeilijke momenten beleeft en ook dat konden we samen aan. Voor Elynn en voor ons zou het een mooi afscheid worden.

Ik hou er niet van om te praten en al helemaal niet over mijn gevoelens. Zeker niet als het te emotioneel wordt en in het openbaar. Ik had mijn woordje tijdens de uitvaart al in februari geschreven. Die nacht ademde Elynn heel raar en ik had het gevoel dat het weleens slechter met haar zou gaan. Ik kon er niet van slapen en heb toen midden in de nacht geschreven over Elynn. Later heb ik de tekst wel iets aangepast, maar niet hard op geoefend.

In de middag kwam de familie en mijn vriendinnen. De fotograaf kwam en de uitvaartverzorger.

Om half 4 moest Elynn naar beneden komen. Eerst haar kistje naar beneden en daarna heeft Rob haar naar beneden gedragen en in het kistje gelegd. Een moeilijk moment voor hem en met knikkende knieën kwam Rob de trap af.

We hebben haar toegedekt in haar eigen Peppa Pig dekbed en met een paar Peppa Pig knuffels, wat tekeningen, chocola van Evi en een foto van ons vier.

Toen was het tijd om de kist te sluiten. De laatste keer dat we Elynn zouden zien. Een laatste glimp en een laatste aanraking. Samen met Aimée en Rob hebben we de knoppen dichtgedraaid.

De rouwauto was inmiddels ook achter gearriveerd en hebben ze de kist in de auto getild. Vanuit achter zijn wij met z'n allen achter de auto naar voren gelopen. Dit vond ik een bijzonder moment.

De laatste keer Elynn bij ons huis, een laatste keer door onze straat en daar gingen we in een stoet richting crematorium Den en Rust.

Het voelde zo onwerkelijk achter Elynn aan te rijden.

Daar aangekomen moesten we heel even wachten. Er werden ballonnen uitgedeeld aan de mensen en toen iedereen klaar stond konden we doorrijden en de auto's parkeren. Daarna werd Elynn uit de auto getild. Ik heb het over Elynn, maar het is natuurlijk de kist met Elynn er in.

Ook wij kregen ballonnen en Aimée en Amber lazen het gedichtje Hallo Ballon voor. Daarna telde Aimée af en werden de ballen losgelaten. Wat deden Aimée en Amber het goed en wat een prachtig gezicht alle ballonnen in de lucht.

Daarna zijn wij achter de kist aangelopen de aula binnen. De deuren werden nog even gesloten zodat we Elynn mooi konden neerzetten met de bloemen en knuffels.
Toen werd het eerste nummer "Zo stil" gestart gezongen door Jim Bakkum en kwamen de rest van de mensen de aula binnen.

Na het welkoms woord en de woorden van de uitvaartverzorger heeft Aimée de kaarsjes bij Elynn aangestoken.

Toen was het moment daar dat ik ging spreken. Samen met Rob en ook even Aimée aan mijn zij om mij te ondersteunen. Het was fijn dat ik dit kon doen voor Elynn. Nooit gedacht dat ik dit zou kunnen, maar voor Elynn deed ik alles en dit hoorde daar zeker bij. Nu kon ik nog over mijn mooie meisje spreken en vertellen tegen iedereen dat we zo trots op haar zijn. Dat Elynn zo dapper,sterk en lief was en dat wij haar zo ontzettend zullen gaan missen.

Hierna kwam het prachtige nummer van Bart Bosch met Ik vind jou zo lief. Ben zo blij dat ik dit nummer gevonden heb en zo toepasselijk voor ons en Elynn.

Na het nummer heeft mijn vriendin Jacqueline gesproken en toen kwam er een diavoorstelling met het nummer van Kim Lian "Dit pakt niemand ons meer af"

De vader van Robin, lotgenootje uit het Amc die afgelopen januari is overleden sprak daarna en de directeur van Elynn haar school.

Het nummer van Marco Borsato en zijn dochter Jada "Samen voor altijd"werd vervolgens gedraaid.

Opa Pascal heeft mooi over Elynn verteld hoe ze was en wat ze deed. Mooi om te horen met een traan en een lach.

Daarna weer het woord aan de uitvaartverzorger en toen iedereen langs de kist liep was er nog de nummers van Jan Smit met "Je naam in de sterren" en het allerlaatste liedje was van Marco Borsato met "Slaap zacht".

Ik ben helemaal niet bijgelovig, maar toen de dienst afgelopen was en iedereen langs liep had ik mijn zonnebril op en de tranen bleven lopen, Tot op een gegeven moment er een knoopje viel op de grond. Rob zag het, Aimée zag het. Het was van mijn drukknoop armband. Er zaten 3 drukknopen met foto op. 1 foto van Aimée en Elynn samen, 1 met de tekst "Jij bent lief"en 1 van Elynn en die van Elynn was gevallen. Was dit toeval of was dit Elynn. We zullen het nooit weten, maar ik vond het mooi en erg toevallig.

En toen was de taak als ons als ouders en zus om afscheid te nemen van Elynn en haar in de aula te moeten achterlaten. Dag lieve Elynn. Wij vinden jou zo lief en wat zullen wij jou zo ontzettend veel missen.
Dag lieverd. Ik hoop dat we ooit weer samen zullen zijn.

Daarna hebben we met iedereen een drankje gedaan en om 19:00 uur moesten we het crematorium verlaten.

Met de opa's en oma's zijn wij met Aimée nog uit eten geweest om de dag af te sluiten samen en konden we terugkijken op een mooi en waardig afscheid en ondanks dat we er tegen op zagen kunnen we er met een goed gevoel op terug kijken.