Mijn toespraak tijdens Elynn haar uitvaart

Elynn, Jij bent Lief! 

Hoe vaak we jou die zin “Jij bent lief” wel niet hebben horen zeggen is ontelbaar, maar nu zo onmisbaar. Je vond ook echt iedereen lief. Het maakte niet uit wat ze kwamen doen. Al was het voor een prik in je vinger of werd je gewassen wat je nooit leuk vond. dan zei je het nog. 

Wat waren papa en mama blij toen we in verwachting waren van jou. Ondanks een zware zwangerschap en een nog veel zwaardere bevalling kwam jij Elynn gezond op de wereld. Ons geluk kon niet op met 2 van die prachtige meiden. 

Tot net voor je 2e verjaardag. Je was moe, huilde veel, struikelde veel en zo kwamen er steeds meer klachten bij. Papa en mama waren bezorgd. Toch heeft het nog 2 maanden geduurd voordat de artsen ons vertelde dat jij een kwaadaardige hersentumor in je hoofdje had met uitzaaiingen. Ze vertelde ook dat de prognose niet goed was. 

 Onze wereld storten in. 

Jouw leventje werd vanaf dat moment bepaald door de artsen en het ziekenhuis. Je moest van alles ondergaan. De eerste maanden ben je echt heel ziek geweest van de chemo en was je erg bang voor witte jassen. Ook papa en mama hadden het moeilijk bij elke prik, alle ondezoeken, narcoses, het verlies van jouw mooie haartjes en om jouw zo ziek te zien. Gelukkig ging het steeds beter, je oogje ging niet meer hangen, je kon weer bukken en je hoefde niet meer zoveel te spugen. 

Je maakte er een sport van om zoveel mogelijk rondjes te rennen over de afdeling en het liefst zo hard mogelijk. Mama en Papa snel achter jou aangerend met de infuuspaal in onze hand. Dit kon je het eerste jaar heel lang volhouden. De verpleging vond dit een prachtig gezicht en wij zeiden met trots dat je al aan het oefenen was voor de marathon van New York. 

De afdeling waar je hoopt nooit te komen met je kind werd onze 2e huis en ondanks de verdrietige tijd probeerde we toch lol te hebben met elkaar. Jij werd de knuffelkoningin van de afdeling genoemd. Zoveel lieve verpleegkundige, artsen en heel veel lieve kindjes hebben wij daar leren kennen en hun ouders, waarvan sommige hopelijk vrienden voor het leven zijn geworden. 

Ik was in het begin nogal somber door de diagnose en de prognose en we leefde constant in spanning van chemo tot chemo en van MRI naar MRI. Maar jij, Elynn hield ons staande, want wat was jij elke keer zo dapper en sterk. Jij zei ook altijd ik ben niet ziek, ik heb geen pijn. Door jou hielden wij het vol! 

En toen kwam jouw 3e verjaardag. Jeetje zou dit jouw laatste verjaardag zijn. Constant de dingen beleven alsof het weleens de laatste keer voor Elynn zou kunnen zijn. Ondanks de zware tijd waarin er ook heel veel van je zus Aimée werd gevraagd maakte we ook heel veel mooie dingen mee. 

Als je in deze situatie belandt kom je er achter dat er veel stichtingen zijn en lieve mensen die ervoor zorgen dat we ook even momenten konden hebben om te genieten. Want voor een lange tijd had Elynn 8 dagen chemo, vervolgens 2 slechte weken waarin vaak een spoedopname kwam en 1 goede week waarin we dat weekend wat leuks met zijn vieren of met andere konden gaan doen. 

Het allerleukste vond Elynn in attracties gaan. Daarom zijn we met Make a Wish naar de Efteling geweest en was Villa Pardoes zo ontzettend fijn om een week dichtbij de Efteling te zijn. Met Against Cancer naar Moviepark in Duitsland en Phantasieland. 

Ook vliegen vond je geweldig en dat zelfs een paar keer gedaan. 

Naar mate de tijd verstreek bleven de MRI’S stabiel maar eisten de chemo’s zijn tol. Het 2e ziekte jaar rende Elynn nog geen 2 rondjes over de gang maar daar verzon ze wel wat op. Ze ging op de infuuspaal staan en zo kon je alsnog rondjes over de gang. Papa had een plankje gemaakt en zo stond jij er super stoer op. 

Nadat de tumor in je rug begon te groeien in het 3e jaar en na die vreselijke hersenvliesontsteking was daar de rolstoel. Keer na keer leverde je fysiek en geestelijk in maar je vond alles prima en accepteerde elke achteruitgang. Nog steeds wilde je rondjes over de gang. Nu in de rolstoel. Steeds kwamen er 1e keren bij. Toch met 4 jaar naar de basisschool, tanden wisselen wel 6 tanden in totaal. 

Elynn je bent een ontzettend dapper, vrolijk, mooi, lief, eigenwijs, sterk en bijzonder kind en wij zijn dankbaar dat je de onze bent. Ontzettend blij en dankbaar dat we nog zoveel mooie momenten samen met je mochten beleven. 

Je bleef maar vechten en doorgaan en verbaasde Iedereen!. 

Zonder de hulp van de Oma’s en Opa’s en familie, vrienden en onze werkgevers was deze periode nog veel zwaarder geweest. Heel erg bedankt voor jullie onvoorwaardelijke steun dag in en dag uit. 

Dank je wel lieve Aimée dat je altijd zo lief voor je zusje was en haar en ons zo goed hielp. 

Elynn door hoe je was hebben veel mensen jou in hun hart gesloten en zullen ze je nooit vergeten! 

Het is mooi en hartverwarmend hoe iedereen aan ons hebben gedacht en meegeleefd de afgelopen jaren. Door het blog kon ik van me afschrijven. Het was fijn alle lieve reacties en post voor de meiden te krijgen. 

Elynn, We zijn trots op je en we hopen dat je nu rust hebt. Weet dat we je ontzettend zullen gaan missen.

Elynn je bent de liefste van de hele wereld. 

We houden van je. 

Liefs mama, papa en Aimée.