Het is zo stil.........

Zo Stil gezongen door Jim Bakkum. Deze hebben wij gedraaid bij binnenkomst crematorium en als eerste nummer.

De tekst:

Zo stil, Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft, Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was, Zo stil, Dat iedereen het voelde in zijn lijf, Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.

Zo Stil, Dat alle klokken zwegen ja, De tijd stond onbeweeglijk, Zo stil en zo verloren ging je weg, Zo stil en zo verloren ging je weg.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

Zo hard, De uren na de klap dreunde zo na, Dat niets nog, te bevatten en begrijpen was, het was, Zo hard, Dat alles wat we dachten, ons alleen maar leegte bracht, Zo moe en zo verslagen waren wij, Nu de stilte bij ons was in plaats van jij.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

Zo stil, Hoewel ik je nog iedere dag mis, En waar je nu ook zijn mag, Echt het is, Me helder, Dat stilte nu jouw vriend geworden is.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Ik zou het echt niet weten, Ik zou het echt niet weten.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is.

Het is stil in huis en leeg. Als Aimée naar school is ben ik alleen. Alleen zonder Elynn.

Gelukkig komt mijn moeder elke dag langs.

Net even bij mijn schoonmoeder geweest op visite, omdat ze jarig is. Ondanks ons verdriet proberen we ons leven op te pakken en gaan we natuurlijk even langs.

Vlakbij mijn schoonouders huis is een park met een muur die graffiti tekeningen heeft. 2 maanden geleden met Elynn erheen geweest, want het woord STER stond er op. Ik wilde graag Elynn op de foto voor de muur.
In eerste instantie kon dit niet, maar nadat de nieuwe rolstoel er was ben ik direct daar naar toe gelopen.

Afgelopen week zag ik ineens dat de muur anders was en ik moest net nadat we bij mijn schoonmoeder langs waren geweest er even heen. Nu een foto met Aimée ervoor.

Alles verandert, alles is anders.......