Gelijk slecht begin van het nieuwe jaar

Vandaag ben ik met Aimée en mijn zus met haar man en haar de twee jongste zoontjes naar plopsaland geweest.
Rob wilde liever Elynn thuis houden ivm drukte en attracties. Liever geen onnodige risico's voor de operatie. Ondanks dat ze het wel ontzettend leuk vindt.

Op de terugweg belt Rob. Collega oncoloog heeft gebeld met de uitslag van de Mri en helaas slecht nieuws.
Tumor in haar rug is groter geworden. Plekje in haar nek erbij en meerdere oplichtingen in haar rug en hoofd. Ik blijf rustig aan de telefoon. Ik zit in de auto en Aimée zit naast me. Wel komen de tranen regelmatig tijdens de verdere terugrit. Ook als ik Elynn thuis zie, moet ik even naar boven en proberen mijn tranen te bedwingen.

We hadden wel slecht nieuws verwacht. In iedereen van haar rug. Dat er meerdere plekken oplichten en ook in haar hoofd dat zeker niet. Het nieuws slaat dus in als een bom.

Onze eigen oncoloog is ingelicht en waarschijnlijk hebben we maandag een gesprek met hem.

Rob wordt later nog gebeld door afdeling kinderchirugie dat Elynn woensdag om 11 uur wordt verwacht op afdeling grote kinderen. Rob vraagt nog of de operatie nu nog wel doorgaat gezien de uitslag van de Mri.

Nu maar afwachten. Hopen dat er nog mogelijkheden zijn, want we zijn nog niet klaar met "ons" gevecht.

We gaan proberen komend weekend er maar het beste van te maken en te genieten van ons gezin.
Meer kunnen we helaas niet doen en hebben we ook geen invloed op.
Wel hoe wij met dit nieuws omgaan. Vandaag dus nog maar even flink huilen en morgen schouders eronder en weer doorgaan.