Vandaag had ik om 10 uur afspraak met bedrijfsarts. Ik moest weer met het openbaar vervoer. Van mijn huis naar mijn werk doe ik er anderhalf uur over. Ik moest dus al tegen half 9 van huis. Mijn moeder en broertje paste op de kinderen.
Moet zeggen dat het best goed ging. had wel een aantal keren dat er tranen in mijn ogen verscheen. Op station Amsterdam Centraal koekjes gekocht bij de Hema om te trakteren aan mijn collega's.
Toen ik het gebouw van mijn werk binnenkwam, kwam ik gelukkig een collega tegen die de koekjes voor mij wel rond wilde delen op de afdeling.
Mijn afdeling zit op de 4e verdieping en de bedrijfsarts zit op de 1ste. In het kamertje waar ik altijd kolfde voor Elynn slik slik. Ook weer emotioneel.
Ook op de 1ste verdieping zitten veel collega's die ik ken. Nogal emotioneel om te praten over Elynn en de situatie en de vooruitzichten. Dus begon ik het gesprek met de bedrijfsarts al met hele rode ogen.
Na het gesprek met de bedrijfsarts naar mijn afdeling.
Het was fijn om alle collega's weer even te zien. En wat ben ik flink verwend zeg voor mijn verjaardag! allemaal echt super bedankt.
Het was dus goed om even op mijn werk te zijn, maar wat had ik een hoofdpijn op de weg terug en thuis stortte ik even helemaal in. Net alsof ik een flinke griep krijg.
Mijn moeder had paaseieren geregeld en Luke mijn neefje had de eieren in de tuin verstopt, zodat Elynn toch even eieren kon zoeken.
Werd 's middags nog gebeld door de afdeling AMC. Bloed was goed en de kuur kon doorgaan. Nog even vermeld over de waterpokken en dat we precies nu op het randje van incubatietijd zitten. Ze zou het met de artsen bespreken. Waarschijnlijk moet Elynn eerst op de box en bloedonderzoek afwachten.
Dus de volgende chemo kuur begint morgen en zitten we dus met pasen in het ziekenhuis, want tja kanker neemt nooit vakantie.
Ging het maar met onbetaald verlof heeeeel ver weg om vervolgens niet meer terug te komen! Keep up Chantal! Liefs Jolein
BeantwoordenVerwijderen