Kuur 18 klaar!!!

Gistermorgen kwam Rob al vroeg in het ziekenhuis. Hij had eerst Aimée naar school gebracht en toen daarna direct naar het Amc om mij af te lossen. Ik ging naar mijn werk. Laatste dag voor de operatie en moest o.a. mijn werk overdragen.

Maandag wordt ik geholpen aan mijn rechterhand (Carpaal Tunnelsyndroom).
Ik ben wel op tijd weer richting het Amc terug gegaan, omdat om half 3 Elynn afspraak bij oogarts had.

Toen ik de lift uitkwam bij f8 zag ik Rob op de gang zitten. Elynn lag nog heerlijk te slapen. Alles was goed gegaan. De chemo zat er in. Rob had ook al alle tassen in de auto gezet, zodat we na de afspraak met de oogarts gelijk naar huis konden gaan.

Rond kwart over 2 Elynn wakker gemaakt en de Vpk heeft haar van het infuus gehaald. De Vpk liep met ons mee naar de poli van de Oogarts en we mochten plaats nemen in de wachtruimte.

Kindjes die Elynn aan het aanstaren waren. Het doet me gelukkig niet meer zoveel. Nu ook was ze weer met een meneer aan het knuffelen en een kus aan het geven op zijn wang.

Iets later werd Elynn naar binnen geroepen. Eerst wilde de mevrouw wat informatie over Elynn en over waarom deze afspraak. In Tergooi en WKZ is toen naar het oog gekeken, maar omdat haar oogproblemen werden veroorzaakt door de tumoren is er daarna nooit meer gekeken naar haar ogen. Met links ziet Elynn gewoon minder dan met rechts. Dat bleek nu ook wel weer uit de testjes.
Elynn was het alleen erg zat, wat natuurlijk erg logisch was dus hebben we de testen niet afgemaakt.

Ze had nog oogdruppeltjes moeten krijgen en dan een half uur wachten en dan onderzoek naar haar oogsterktes, maar dit zou gewoon echt niet gaan lukken. Elynn werd erg verdrietig en wilde echt naar huis.

Wanneer we weer in de buurt zijn kan ik deze mevrouw mailen en dan kunnen ze Elynn tussendoor zien dus dat is wel heel fijn dat ze zo flexibel kunnen zijn.

Heerlijk om weer thuis te zijn. Aimée was op haar eerste verjaardagpartijtje en werd rond 6 uur thuis gebracht.

Weer lekker allemaal in ons eigen bed geslapen.

Vandaag werden we om 11 uur in het Amc verwacht. We waren weer mooi optijd. Elynn stond niet op het patientenbord. Gelukkig was Vpk van dinsdag er die van alles wist en de arts werd al gebeld dat Elynn er was.

Even langs bij Evi, maar die was aan het schreeuwen van de pijn. Zo vreselijk om te zien en te horen. Ze had echt zoveel pijn. Een aantal nieuwe kindjes op de afdeling. Verder was het rustig.
Aimée was heerlijk met de vrijwilligster, een patientje en een zusje van een ander patientje aan het knutselen en spelletjes aan het spelen.

De arts kwam al vrij snel. Hij haalde Elynn uit de speelkamer. Ze had net stickers op de grond laten vallen en dat wilde ze eerst opruimen en de dokter moest haar helpen vond ze. Toen dat gedaan was ging Elynn mee met de dokter naar de behandelkamer. Toen we daarheen liepen zei Elynn tegen de dokter "Handje"dus ze liepen hand in hand de behandelkamer in.

Hij heeft Elynn even onderzocht en haalde de dienstdoende oncoloog erbij. Hij had nog nooit een ommaya aangeprikt dus de oncoloog kwam hem assisteren. Deze oncoloog heeft vorig jaar eens een filmpje van Elynn gemaakt toen zij werd aangeprikt en chemo kreeg en deze liet zij ook aan de arts zien hoe goed Elynn het altijd doet. Elynn vond het ook leuk om ernaar te kijken.
Alles ging goed, toen de chemo in haar hoofd zat, kreeg ze nog een shotje chemo via de PAC en daarna aan het infuus.

Elynn is toen naar de dagbehandelingsruimte gegaan en is even tv gaan kijken. De chemo werd al vrij direct daarna aangehangen. Deze moet dan 2 uur inlopen en daarna een uur spoelen zodat de chemo ook snel het lichaam weer verlaat.

Elynn wilde al vrij snel weer aan de wandel en kwamen weer bij de grote kamer bij het koffiezetapparaat. De ouders van de jongen zaten aan de tafel met visite en Elynn wilde de kamer in en ging ook aan de tafel zitten.
De moeder was net een boterham met boterhamworst aan het smeren voor die jongen en Elynn dacht hé worst lekker. Nou ze heeft nog net niet de worst van zijn boterham gegeten. Uiteindelijk toch 3 plakjes gegeten. Wat een lekker ding is het toch.

Daarna heeft ze lekker over de afdeling gelopen en gefietst. Bij elke kamer staan zwaaien en handkusjes geven. Het liefst had ze ook elke kamer ingegaan. Met de ouders van Evi geknuffeld en ze zegt ook tegen iedereen dat ze, ze lief vindt en of zij haar dan ook lief vinden.

Gelukkig kon ze deze aap wel kussen!!!

We waren uiteindelijk om 3 uur thuis.
Deze chemokuur zit er in iedergeval weer op.