Sonde

De laatste 2 dagen gaat het niet zo goed met Elynn. Ze heeft geen zin om te eten of drinken.
Zelfs een banaan eet ze niet meer. Stukje chocolade en een ijsje dat ging er dan nog wel in.

Ze krijgt daardoor over de nacht sondevoeding. Daarnaast spuiten we regelmatig water door de sonde, zodat ze toch voldoende vocht binnenkrijgt.

Vanmiddag wilde ze weg uit huis. Ze zit eigenlijk de hele dag op de bank tv te kijken, maar nu wilde ze naar oma.

We waren 's ochtends al bij oma geweest dus uiteindelijk maar een stukje wezen fietsen. Zo zijn we even van huis en is ze lekker buiten.
We zijn naar het surfstrandje gefietst om te kijken of mijn zus er nog zat, maar die was helaas net weg.

Mijn zus kwam nog wel even gezellig langs en hebben we heerlijk buiten gezeten. Elynn zat binnen tv te kijken. Ineens roept Elynn: Mama mijn slangetje. Ik begreep haar niet direct. Dus ze zegt nog eens: Mama mijn slangetje is eruit.
Ik gelijk naar binnen had ze de sonde in haar handen en vertelde ze dat ze hem zo eruit had getrokken.

Gelijk maar het Amc opgebeld, omdat de we al een lange tijd geen gebruik hadden gemaakt van de thuiszorg, is het dossier gesloten.

Gelukkig mochten we direct komen naar de afdeling.

Rob kwam gelijk naar huis en zijn we naar het Amc gereden. Op de afdeling werd eerst bloed afgenomen om te kijken hoe hoog de trombos zijn in verband met het opnieuw inbrengen van de sonde.
Hierna moesten we minimaal een uur wachten op de uitslagen. We zijn even wezen buurten bij Evi die weer op de afdeling ligt. Elynn wilde in de speelkamer puzzelen, maar alle kastjes waren al op slot dus dat lukte niet.

De vpk kwam de bloeduitslagen vertellen en blijkt dat Elynn nog helemaal niet in aplasie is. Hb 6,6 en trombos 57 dus de sonde mag er gewoon in.

De vpk ging alvast alles klaarzetten in de behandelkamer. Ik pakte Elynn haar handje om haar mee te nemen naar de behandelkamer, maar ze begon te schreeuwen dat ze niet wilde en begon te huilen en trok zich steeds los.
Dit is de eerste keer dat ze zo tegensputtert om naar de behandelkamer te gaan. Het is ook zo logisch dat ze dat doet, maar we zijn het niet van haar gewend.
Toch gaat ze uiteindelijk wel mee en gaat ze op de behandeltafel zitten. Gelukkig bij het inbrengen van de sonde blijft ze netjes zitten zonder tegen te sputteren. Het gaat in 1 keer goed en ook super snel gelukkig.

Ze krijgt een kus op haar hoofd van de vpk en we mogen weer lekker naar huis.
Nu maar hopen dat Elynn er geen gewoonte van gaat maken om de sonde eruit te trekken.
Het is ook de eerste keer dat ze dit zomaar doet. Zeker gezien het feit dat ze het normaal zo vervelend vindt om een nieuwe sonde te krijgen.

Elynn vandaag vroeg naar bed gebracht. Aimée kwam vanavond gelukkig ook weer thuis na 3 dagen met oma en opa weg te zijn geweest. Ze had het heel leuk gehad, ondanks af en toe heimwee.

Morgen hopelijk een leuke dag.