Spannende, onzekere tijd

Vanochtend vroeg wakker. Deze ochtend een vervolg afspraak met de dermatoloog voor een plekje op Aimée d'r been.

We zijn gelukkig de eerste van het spreekuur en mogen snel naar de behandelkamer. De arts komt het plekje bekijken en kijkt even goed met vergrootglas en nu zegt ze dat het geen moedervlek is maar een ..... Moeilijke naam die ik maar niet nog eens naar de naam heb gevraagd, anders ga ik google ofzo. Maar er moet een biopt van genomen worden of weggehaald. Het kan kwaadaardig zijn, maar de kans is klein.
Tja nou met die kansberekeningen heb ik niks mee. De kans op hersentumor bij kindjes is ook heel klein, maar toch heeft Elynn een hele zeldzame.
Aimée werd al gelijk bang van oh nee het gaat toch niet nu gebeuren.

Er is nu een afspraak gemaakt met de kinderchirurg voor volgende week woensdag. Ik hoop dat het snel weg gehaald kan worden. Plekje zit er inmiddels al een jaar.
In de auto terug heb ik wel even flink wat tranen gelaten. Jee het zal toch niet...... En wat sneu voor Aimée dat ze nu ook een kleine operatie onder een roesje moet ondergaan. Het is nu allemaal wel een beetje veel voor me moet ik eerlijk zeggen.

Nadat Aimée naar school is gebracht ga ik naar mijn werk. Ik heb een gesprek met mijn teammanager en heb aangegeven dat ik volgende week niet kan komen. Die staat echt vol met operatie en afspraken en het nieuws van Aimée hakt er bij mij emotioneel wel in. Ook de spoedopname van Elynn en de vele prikjes.

Met Elynn gaat het op zich goed begrijp ik uit contact met Rob die bij haar is.
Ze heeft vanmiddag bezoek gekregen van haar 2 juffen en ze hebben een mooi knutselwerk mee die haar klas gemaakt heeft met de klassenfoto. Deze hangt nu mooi centraal op de muur tegenover haar bedje.

Ook Aimée komt langs met oma, tante Sabine, neefje Nick en ook Rob z'n tante en oom komen langs.
Het is voor Elynn teveel en ze moet spugen, is aan het bibberen en krijgt toch weer verhoging.
Ze gaat slapen.

Als ik na mijn werk met opa langskom ligt ze nog te slapen, maar maken haar al snel wakker.

Haar kontje is echt flink kapot en doet zeer, Ze is wel lekker aan het praten en goed aanspreekbaar.

Goed om haar weer even lekker te zien. Nadat Rob en Elynn hebben gegeten ga ik met opa mee richting huis.

Later krijg ik van Rob te horen dat het infuus is gesneuveld en dat alles in haar boven arm is gedruppeld en ze nu een dikke bovenarm heeft.
De arts probeert 1 keer infuus te prikken, maar daarna bellen ze anesthesie of zij Elynn willen prikken. Zij prikken veel vaker dus even later moeten ze naar H1 de verkoever en gelukkig lukt het in 1 keer. Deze man zei wel dat hij niet veel bruikbare aders zag zitten. Dus laten we nu maar hopen dat deze nog even blijf zitten.

Ze kreeg nu wel een lekker peren ijsjes die ze daar altijd hebben liggen.

Maandag wordt de Port a Cath eruit gehaald. We hebben geen definitieve tijdstip gekregen, maar het zal altijd wel uitlopen.

Nu maar hopen dat dit infuus het de rest van de opname houdt. Morgen weer naar mijn meisje.

Spannende en onzekere tijd weer allemaal.