Heerlijk thuis

Het gaat goed met Elynn. Gisteren bloed wezen prikken en 's middags een telefoontje van het AMC dat Elynn uit Aplasie is dus kunnen we gelukkig ook stoppen met de SDD medicatie. Nogal een opluchting omdat Elynn vaak bij het innemen van deze medicatie moet spugen en de sonde daarmee ook uitgespuugd werd.

Woensdag was het namelijk weer raak. Ik was uit eten met mijn moeder en Pascal en daarna naar de musical Zorro toen ik opgebeld werd door Rob dat de sonde er weer uit was en de thuiszorg zou komen om de sonde weer in te brengen.
Het was lekker om er even tussen uit te zijn, maar je blijft toch altijd denken aan Elynn en de situatie. Echt volledig genieten dat lukt me niet meer.

Vanmorgen toen ik Elynn uit bed ging halen was weer haar hele bedje nat en balen weer sonde uit haar neus er helemaal uit. Hoe doet ze dat toch!. Dus weer thuiszorg bellen om de sonde opnieuw in te laten brengen.
Elynn is nu wel erg aan het hoesten en niezen. Dus we blijven veel binnen.

Maandag schiet al op. Wordt al weer zenuwachtig nu ik er over schrijf. Denk de hele tijd dat we positief nieuws gaan horen. ik droom er zelfs over. Maarja wat is positief. En wat zal ik een klap krijgen als het niet positief is.
Normaal denk ik altijd het slechtste zodat het altijd kan meevallen. Nu dacht ik het in het WKZ ook steeds en toen kregen we ook steeds slecht nieuws en ook dan komt de klap toch wel hard aan.

Morgen nog een lekker rustig dagje en dan begint het gewone leven weer. Tenminste gewone leven. De vakantie zit erop en Aimée moet weer naar school. Daarna op naar het AMC.