Vanochtend op naar AMC voor de uitslag van de MRI. We waren beide erg zenuwachtig. In de wachtkamer waren ouders die we al eerder op de afdeling hadden ontmoet en Rob heeft met ze gepraat. Elynn was lekker aan het spelen en rennen en toen stond de Oncoloog in ene voor Elynn d'r neus. We mochten mee komen.
We hadden eigenlijk verwacht dat de MRI scan pontificaal open stond op zijn computer, maar dit was niet het geval. De dokter was vorige week een week vrij en had de beelden zelf nog niet gezien. Wel had hij het verslag van de radioloog gelezen. Hij vertelde dat er wel afname was van de tumoren. De ene wat meer dan de ander. Er was er zelfs eentje bijna helemaal verdwenen. Dus dat was natuurlijk positief nieuws, want de tumoren zijn kleiner dus de chemo doet zijn werk.
Maar hij zei wel heel realistisch dat met chemo de kanker niet verdwijnt. Operatie is op dit moment nog niet aan de orde omdat er teveel tumoren zijn en allemaal uit elkaar. Bestralingen is dan de volgende optie maar dat mag pas als ze 3 jaar is. Dus hopen dat ze de chemo kuren volhoudt en dat het goed gaat tot september. Dan kan ze bestraald worden.
Voor mij was dit wel heel confronterend, want tja haalt ze het wel tot september en misschien helpt de bestralingen ook niet en opereren is ook niet aan de orde. Dus ondanks enigszins positief nieuws ben ik toch erg verdrietig en kwamen de tranen al snel.
Rob is wel positief maar vind het nog wel een hele lange weg die we nog moeten gaan.
Mijn moeder en Pascal komen straks met de champagne om het toch te vieren, want ondanks mijn negativiteit zijn zij wel heel blij met dit nieuws en willen dit graag vieren. Natuurlijk ben ik blij dat de tumoren zijn geslonken, maar daarmee is ze nog niet genezen en de kans dat ze geneest is wel erg klein.
Maarja ik moet volgens Rob niet zo negatief zijn en dat weet ik ook wel en morgen zal het vast wel weer beter gaan. We kunnen toch niets anders dan leven bij de dag.
De dokter zou wel nog het e.e.a. overleggen ook internationaal. Nu maar eerst op naar de 3e chemokuur a.s. vrijdag.
Tjeee wat dubbel! Idd heel erg mooi dat ze geslonken zijn maar nu het vervolg. Laten we heel hard blijven duimen dat jullie moppie de chemo's vol gaat houden zodat de tumoren nog meer gaan slinken/verdwijnen. Het wordt een lange weg maar idd probeer net als Rob ook de positieve kanten te zien, hoe moeilijk dat ook is! Denk aan jullie! Carla xxx
BeantwoordenVerwijderenVan harte gefeliciteerd ,ik snap je onzekerheid maar dit is toch positief nieuws en we blijven duimen.dikke kus voor jullie allemaal.
BeantwoordenVerwijderensylvia
Gelukkig dat de kuren hun werk doen. Het is nog een heel eind tot september, maar er is in ieder geval hoop. Ook wel goed dat Elynn ondanks al dat gefruts nog lekker aan het spelen is. Dat is toch ook wel positief. Volhouden hoor! Denk aan jullie! Victor
BeantwoordenVerwijderenHey lievies! Onze oma Brink zei altijd:"geen zorgen voor de dag van morgen"! Probeer positief te blijven, ok het is zeker niet makkelijk, maar hé ze zijn wel geslonken en dat is super!! Komt goed schatje.Hele dikke knuffel van El love you! Xx
BeantwoordenVerwijderenHey kanjers!
BeantwoordenVerwijderenIk snap heel goed dat je negatief denkt, maar dit is in ieder geval positief nieuws!! En jullie hebben nog een lange weg te gaan. En die kleine topper gaat het echt wel redden zo en zo tot aan september en ik weet haast wel zeker ook langer. Ook al zal het een zware strijd zijn, maar die kleine topper kan dat.
En meer als leven met de dag kan je toch niet doen. En iedere goeie dag is een dag om van te genieten.
Hele dikke kus en knuffel Monique
Ik heb zoveel respect voor jullie! Ik kan me indenken dat het dubbel is en dat je er negatief tegenover staat...je meisje zo ziek zijn, dat zal je hart breken...heel veel sterkte en kracht morgen gewenst...ik hoop dat ze vannacht een beetje een goede nacht maakt...ik denk in ieder geval aan jullie! xx Desiree
BeantwoordenVerwijderen