In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

vrijdag 29 juni 2012

Kuur 9 gestart

Vanochtend nadat Aimée naar school gebracht was nog even naar tante Deborah en baby Thijs geweest.

Daarna naar het AMC. We waren er om 11 uur. Wanneer we op de afdeling komen gelijk het gevoel alsof we niet zijn weggeweest. Dezelfde kindjes, ouders e.d.

De vrijwilligster bij de balie vertelde gelijk dat er veel post ligt voor Elynn. Ze gaat ons aanmelden en komt gelijk met de post terug. Jeetje wat veel. Zelfs ook heel veel voor Aimée.

Het duurde even voordat de kaarten van Elynn opgemaakt waren. Zelfs een mooie knuffelbeer en een bordje met haar naam. Ook zaten bij sommige kaartjes stickers. Later in de middag zelfs een hele mooie ballon.

Morgen gaan we de kamertje in het zkhs behangen met alle kaartjes. Bedankt allemaal voor het sturen van een kaartje. Het doet ons heel veel dat zoveel mensen meeleven en de moeite doen om een kaartje op te sturen.

De PM-er vertelde gelijk toen ze ons zag dat ze de foto van ons in Attent had gezien. Een andere PM-er kwam met ons de kralenketting bijvullen en zou later als Elynn zou worden aangeprikt het gaan filmen. (waarom weet ik eigenlijk niet)

Na 12 uur werd Elynn onderzocht en aangeprikt. Ze bleef rustig zitten en alles ging gelukkig goed. Alles werd gefilmd. Ook de prik in de PAC ging goed en niet gehuild.
We krijgen het filmpje op DVD en de PM-er wilt het graag daarna met ons gaan bekijken. Ben benieuwd.

Veel gepraat met ouders. 1 kindje heeft nu zijn laatste kuur in Amsterdam gehad en gaat vervolgens een zware tijd tegemoet in WKZ Utrecht. Toen ze naar huis mochten moest het kindje erg huilen en ook moeder was erg emotioneel. Ook de zusters die ze gedag gingen zeggen hadden het even moeilijk. Moeilijk moment om te aanschouwen.

Ook zijn er weer nieuwe kindjes op de afdeling. Ouders die nog in afwachting zijn op een diagnose. Weer heftig om hun angst en verdriet te zien.

Elynn vermaakt zich prima. Loopt lekker rond en praat met iedereen. Ze is heerlijk aan het snoepen.

Rob gaat tussendoor op zoek naar een nieuwe wasmachine. Het is hem gelukt en gelukkig via een vriend nog wat korting kunnen krijgen. Scheelt toch weer.

Elynn mist wel een eigen kamer en bedje. Vandaag krijgt ze chemo op de dagbehandeling en heeft ze een stoel toegewezen gekregen op de dagbehandelingzaal. Ze heeft er even opgezeten en Dora gekeken, maar verder gewoon over de afdeling gelopen en in de speelkamer gezeten.

Om kwart voor 4 is alles klaar en kunnen we naar huis.

Op de snelweg begint in de auto het lampje van de motor te branden. Pffff dat kunnen we er ook nog wel bij hebben. Snel rijden we naar de garage maar het is inmiddels wel vrijdag 5 uur. Gelukkig leest een medewerker de auto even uit. Gelukkig is het niet al te erg en na wat geklop met de hamer rijden we weg. De melding is gelukkig weg.

Aimée is bij Opa en Oma. Vandaag de rapport gehad. Trots op mijn meisje. Ze gaat over naar groep 2.
Elynn krijgt van Aimée d'r klas een mooie grote prinsessen kaart met alle namen van de kindjes uit haar klas.

Na het avondeten gaan we naar huis. Ik ben op. Met Aimée haar kaartjes geopend. Ze is erg blij met een kaart met muziek. Ook de stickers die bij sommige kaartjes zitten vind ze erg mooi. Bij 1 kaart zat een centje en dat vond ze ook zo geweldig. Met Aimée afgesproken dat we morgen de kaartjes gaan opplakken op haar kastdeur.

Morgen moet Elynn weer in het ziekenhuis zijn. Rob gaat met haar en ik ga met Aimée naar zwemles.

Ben benieuwd welke kamer ze morgen ligt want het is druk op de afdeling. Er is alleen nog plek op een kamer met een jongen van 15 of een jongen van 8. Het zal de jongen van 8 wel worden lijkt me zo. Wel jammer dat het zo druk is want privacy heb je dan helemaal niet.

Morgen slaap ik met Aimée in het RMD huis en Rob slaapt bij Elynn.

1 opmerking:

  1. Als ik het lees, dan zie ik de afdeling weer voor me. Wel wetend overigens dat het helemaal verbouwd is. Helaas geen privacy. Dan moet je geluk hebben. Soms kan contact waardevol zijn. Wij hadden het geluk vaak dagbehandelingen te hebben. Dan mochten we aan het eind van de dag naar huis. Slapen doe je toch niet echt. Je ligt in de alertstand. En dan ... die infuuspompen. Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen