In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

dinsdag 21 augustus 2012

Dinsdag 21 augustus 2012

Vanochtend weer gewekt door de sondepomp. We gaan naar beneden.
Op mijn computer ligt een briefje van Rob dat het met Marnix niet goed gaat.

Toen wij de diagnose in november j.l. kregen vertelde de oncoloog dat het een zeldzame vorm van kanker was en dat zijn laatste patient met deze vorm uit 2006 kwam. Wel vertelde hij erbij dat precies 2 weken eerder ook een patientje met deze vorm was binnengekomen. Het heeft lang geduurd voordat wij wisten wie dat andere kindje was omdat zij steeds voorliepen op ons dus als zij moesten kuren dan waren wij thuis en andersom.
Op een gegeven moment begonnen zij ook met een blog en konden wij lezen hoe het hun en Marnix verging. En dan gaat het na de 10e chemokuur slechter met hem en gister hebben zijn ouders gehoord dat hij uitbehandeld is.
Die kwam wel even hard binnen vanochtend. Ben er ook erg van slag van. Pffff nu nog onze nachtmerrie en voor hun inmiddels werkelijkheid. Nog meer in spanning en zenuwen voor de uitslag van de MRI.

Ik ben bang voor het moment dat we starten met de experimentele chemo en zij zijn daar niet eens aan toe gekomen.

Ik breng Elynn naar mijn schoonmoeder omdat ik naar Spamedica moet voor gezichtbehandeling. Het is zo'n vriendelijke en meelevende vrouw dat ik de behandelingen met korting krijg en ze me vandaag nog een heerlijke gezichtsbehandeling bij één van haar medewerkers aanbied als extraatje. Ik mag dan gewoon een keer bellen en dan krijg ik de behandeling op haar kosten. Als ik naar de auto loop ben ik in tranen. Tranen van verdriet en van geluk. Dat zo veel mensen met je meeleven en extra dingen gunnen en om onze situatie en om Elynn.
Ik kom met betraande ogen bij mijn schoonmoeder aan.

Daarna gaan Elynn en ik even boodschappen doen. Mijn zus belt dat ze met Nick op het strandje zitten. Elynn en ik gaan er ook even naar toe. Even met het zand spelen en met de voetjes in het water.

De rest van de dag doen we niet zoveel. Strakjes komt Aimée thuis. Heerlijk om mijn grote meid weer te zien. Ik heb haar gemist.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten