In loving memory Elynn

In loving memory Elynn

vrijdag 24 augustus 2012

Kuur 11 begonnen

Elynn werd vanochtend weer wakker van de sondepomp die piepte. Elynn weet inmiddels dat wanneer de pomp piept mama of papa komt en haar los maakt.

Elynn is altijd direct vrolijk en zo heerlijk om haar te horen praten. Steeds beter en steeds gevatter.

Aimée is wat later wakker en wanneer Rob ook beneden is ga ik alle koffers en tassen inpakken.

Iets over 10e rijden we weg en komen zo rond kwart voor 11 op de afdeling aan. We melden ons en Elynn mag weer in kamer 166. We komen als eerste aan dus nemen het bed bij het raam.

We pakken de post. Wat fijn weer zoveel kaartjes.

Het is rustig op de afdeling. Weinig personeel die langs loopt. We lopen wat rondjes of zitten in de speelkamer.

Op de balie van de verpleegster staan kaarten van 2 kinderen die gelukkig klaar zijn met de behandeling. Fijn om toch genoeg kinderen te zien die wel genezen van kanker en klaar zijn met de behandeling.

De verpleegster die vanmiddag voor Elynn zorgt nog niet gezien.
Gelukkig is na een tijd de arts er wel en mogen we naar de behandelkamer. Elynn wilt niet en zegt dat ze wilt slapen. Wanneer ik haar dan maar op til begint ze te huilen.

In de behandelkamer wilt de arts eerst altijd weten hoe de afgelopen periode is gegaan. Hoe het met Elynn is en of er nog bijzonderheden zijn.
Daarna onderzoekt ze Elynn lichamelijk en dan geeft ze akkoord dat de kuur echt door mag gaan.

Ze gaan eerst chemo via de ommayadrain geven. Als de arts daarmee klaar is gaat zij weg. Dan tijd voor 2e gedeelte het aanprikken van de pac, maar Elynn heeft het wel gezien en wilt weg. Dus even weer huilen. Gelukkig gaat het aanprikken goed en zit ze weer vast aan een infuuspaal.

Wanneer we helemaal klaar zijn wilt ze dan echt slapen. Als we op haar kamer aankomen heeft ze inmiddels een kamergenoot. De medicijnen tegen de misselijkheid krijgt ze en daarna wordt de chemo ook aan het infuus aangehangen.

Aimée is een beetje moe en weet niet wat ze wilt en is eigenlijk een beetje vervelend. Ik kan dat gehang en gezeur niet zo goed hebben merk ik en ik ga op internet kijken welke films er in de bios draaien en hoe laat.

Ik zie dat Brave draait om half 2. Het is half 1 en het is maar 2 haltes met de metro dus bespreek het eerst met Rob en dan vraag ik aan Aimée of ze wilt. Nou niet echt van harte, maar we gaan toch.

Ik heb geen zin om het gesprek met de vervangende oncoloog af te wachten. Rob heeft wel vragen. Ik niet en wilt het allemaal ook eigenlijk niet weten of horen. Ben bang voor antwoorden.

Eerst maakt Rob nog snel een tosti voor haar en dan gaan we opweg.

De film draait in 3d. Is gelukkig in het nederlands maar kijkwijzer geeft wel 6 jaar aan. Aimée vindt het brilletje maar niks. Aantal stukken met de beer vond ze wel een beetje eng en achteraf duurde de film wat lang voor haar.

We komen rond half 4 aan bij Amc. Als we bij de ingang aankomen zie ik Rob en Elynn lopen. Rob gaat even luchtje scheppen met Elynn. Ik roep ze maar ze horen ons niet dus lopen we ze achterna. Blij om mijn kleine moppie te zien. Ze ziet wel erg wit. De chemo is weer lekker aan het werk.

Weer op de afdeling gaan Rob en Aimée al gauw op huis aan. Ze eten bij Rob z'n ouders.
Oncoloog is nog niet geweest.

Elynn is nog lekker los dus loopt ze lekker rondjes en is lekker vrolijk. Valt wel een aantal keren. Ik denk dat de crocs die ze aan heeft toch echt te klein aan het worden zijn. Ze is het slaan nog niet verleerd, maar nu is het heel zacht dat ze haar hand langs een been laat gaan. Ach ik moet er wel om lachen. Ook iedereen gedag zeggen. En als iemand tegen haar zegt dat ze wel een pittige dame is dan zegt ze: Ja dat ben ik.

De oncoloog kom ik tegen op de gang. Ze zegt eigenlijk hetzelfde als over de telefoon. Dus eigenlijk allemaal nog onduidelijk, behalve dan dat deze kuur doorgaat en dat de tumoren stabiel zijn.
We horen het wel. Het is per dag leven en we gaan ervan uit dat de oncologen weten wat ze doen en de beste behandeling voor Elynn inzetten.

Het eten wordt rondgebracht en we gaan aan het kleine tafeltje in de kamer zitten. Het is spaghetti met een aparte saus. Elynn eet een paar slierten en paar hapjes van de chocolademouse.

Tegen 6 uur wordt Elynn weer aangekoppeld. Ze moet aan 2 liter vocht komen vandaag dus de pomp moet wordt omhoog.

Er is inmiddels een andere 2 persoonskamer vrijgekomen en onze kamergenoot gaat daarheen verhuizen, zodat zij ook aan het raam kunnen liggen. Dus we hebben het weekend de kamer alleen. Maandag zal het wel weer druk worden, maar dan is het gelukkig nog maar 1 nachtje slapen.

Mijn moeder en Pascal zijn inmiddels gearriveerd met eten. Heerlijke mozarella met tomaat en koude pasta met zalm. Elynn vindt de zalm ook weer heerlijk.

Wel even flink geschrokken voor het eten. Elynn rent de gang op en ik snel met de paal erachter aan, maar die gaat helemaal in de war en Elynn gaat alleen maar harder rennen. Voor haar is het een spelletje en luister niet naar mijn geschreeuw dat ze moet stoppen.
Pffff wat een vreselijk gevoel van paniek, boos en bang. Gelukkig helpt een andere ouder en een zuster Elynn tegen te houden. Wat ben ik boos op haar zeg. Als ze valt of ze te hard rent dan kan de infuusnaald uit d'r pac/ borst scheuren en er zit zo'n haakje aan AU. Gelukkig gaat het goed. Ze moet inmiddels toch weten hoe het voelt.

Na het eten wilt Elynn naar bed. Dus omkleden en tanden poesten en naar bed. Het duurt uiteindelijk wel even voordat ze slaapt.

Na de koffie gaan ook oma en opa weg en heb ik fijn the voice gekeken.

Dag 1 zit er bijna op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten